Lydia en Rami

“Op de locaties waar ik verblijf is geen ruimte om rustig te werken” 

Kleding, geld en een tandenborstel. Ben je op de vlucht, dan kun je maar weinig bagage meenemen. Toen kunstenaar Rami in 2020 uit Syrië vertrok, betekende dit dat hij zijn schilderspullen moest achterlaten. Sindsdien mist hij het om creatief bezig te zijn. Dat collega-kunstenares Lydia hem uitnodigde om samen te schilderen in de Vrije Ruimte in IJsselmuiden, kwam voor hem dan ook als een welkome verrassing.

Half juli ontmoeten Rami en Lydia elkaar bij het koffieapparaat in de Vrije Ruimte, een plek voor initiatieven op het gebied van kunst en cultuur. Het is woensdagochtend, dus tijd voor het Open Atelier. Hoewel de schilderspullen klaarstaan, duurt het even voordat de penselen de canvasdoeken raken. Rami legt uit hoe je zelf papier kunt maken, waarna Lydia het resultaat van een sieradenworkshop laat zien. De twee hebben van alles te bespreken.

Gedachten verzetten

“Elke week organiseer ik verschillende activiteiten in de Vrije Ruimte”, vertelt Lydia. “Toen de crisisopvang in sporthal De Reeve werd geopend, kreeg ik de vraag of ik ook activiteiten voor vluchtelingen wilde organiseren. Daarover hoefde ik niet lang na te denken. Ik vind het leuk om nieuwe mensen te ontmoeten en kan me voorstellen dat het voor vluchtelingen fijn is om iets te doen te hebben. Creatief bezig zijn vormt een goede manier om je gedachten te verzetten.”

Rustig aan het werk

Rami beaamt dat. “Op de locaties waar ik verblijf is het vaak overvol. Er is geen ruimte om rustig te werken. Om toch iets creatiefs te doen, besloot ik laatst met een groep kinderen te gaan schilderen. We kregen wat spullen cadeau en gingen aan de slag. De kinderen waren enthousiast, ze moedigden me zelfs aan om weer vaker een penseel te pakken. Dat ik nu bij het Open Atelier in de Vrije Ruimte terecht kan, vind ik geweldig.”

Tip van Rami
“Probeer vriendelijk te zijn. Sinds mijn vlucht uit Syrië ben ik veel verschillende mensen tegengekomen. Ik heb ervaren hoe fijn het is als iemand aardig tegen je doet. Je hoeft daarvoor niet dezelfde taal te spreken. Met gebaren en gezichtsuitdrukkingen kom je een heel eind.”

Portret

Die woensdagochtend schildert Rami een portret. Wanneer hij klaar is, doet hij het aan Lydia cadeau. Ze besluit het portret in de Vrije Ruimte te hangen, zodat iedereen het kan bekijken. Een mooie herinnering, want al snel daarna vertrekt Rami naar de opvanglocatie in Deventer. “Ik vind het jammer dat vluchtelingen zo kort blijven. Hierdoor kun je niet echt iets opbouwen. Wie weet zien Rami en ik elkaar nog eens terug. Het is leuk om samen kennis en ervaringen uit te wisselen.”

Over de foto

Een foto tussen de bedrijven door. Eigenlijk zou de ontmoeting tussen Lydia en Rami door Marjan van Houwelingen worden vastgelegd, maar helaas kreeg de gezamenlijke schildersessie geen vervolg. Eerst werd Rami ziek en kort daarna vertrok hij naar de opvanglocatie Deventer. Een situatie die illustreert hoe onvoorspelbaar het leven van een vluchteling is.