Gemeente komt tegemoet aan bewoners Hoge Bomen na uitspraak rechtbank

Er is zorgvuldig en uitgebreid gekeken naar oplossingen binnen de wettelijke mogelijkheden die de gemeente heeft. Het college betreurt het dat het tot een rechtszaak heeft moeten komen. De gemeente is geconfronteerd met een handhavingsverzoek en heeft volgens de wet moeten handelen. Het college grijpt de uitspraak van de rechtbank aan om de betrokken bewoners tegemoet te komen en hoopt dat hiermee de rust en het woongenot terugkeert bij hen.

Juridische procedure

De eigenaren van 1 adres aan de Hoge Bomen hadden beroep ingesteld bij de rechtbank tegen de opgelegde last onder dwangsom en een verzoek om een voorlopige voorziening gedaan. De rechtbank heeft in beide zaken tegelijkertijd uitspraak gedaan. De uitspraak geeft aan dat de bewoners met succes een beroep hebben gedaan op het objectgebonden overgangsrecht. Volgens de rechtbank ontbreekt in de Bouwverordening van 1992 een gebruiksverbod, waardoor er niet handhavend opgetreden kan worden als het gaat om het verboden strijdig gebruik.

Gevolgen uitspraak

De uitspraak pakt voor 1 ander stel eigenaren aan de Hoge Bomen ook gunstig uit. Ook zij mogen op grond van het objectgebonden overgangsrecht hun woning als particuliere woning blijven gebruiken. Het college heeft voor deze eigenaren ook de last onder dwangsom ingetrokken.

Voor een ander stel eigenaren geldt het overgangsrecht niet. Zij zijn na vaststelling van het huidige bestemmingsplan (2013) gaan wonen in de bedrijfswoning. In het huidige bestemmingsplan staat wel een algemeen gebruiksverbod. De gemeente moet handhavend optreden als er een verzoek tot handhaving ligt, wat het geval was.

Geen hoger beroep

De gemeente heeft de uitspraak zorgvuldig bestudeerd. De rechtbank heeft op een andere manier dan de gemeente naar de zaak gekeken. Op basis van de uitspraak heeft de gemeente opnieuw gekeken naar de feiten en omstandigheden. Het college vindt de overwegingen van de rechtbank niet onredelijk en tekent daarom geen hoger beroep aan.

Voor de rechtbank zijn 2 punten doorslaggevend geweest: het ontbreken van de plankaart van het bestemmingsplan uit 1943 en het intrekken van het gebruiksverbod in 1992. De gemeente heeft in de procedure hier een andere betekenis aan gegeven. Ook al was er geen plankaart, de voorschriften van het bestemmingsplan geven aan dat de woningen zijn bestemd als bedrijfswoning. Dit was voor de

gemeente reden om het handhavingsverzoek toe te wijzen en de last onder dwangsom op te leggen. De rechtbank kijkt hier nu anders naar.

Bezwaren

De gemeente trekt de eerder opgelegde lasten onder dwangsom in voor 2 adressen. Wel kunnen de verzoekers om handhaving nog in beroep gaan tegen het besluit van de gemeente om de lasten onder dwangsom in te trekken.

Geschiedenis

In 1992 is een nieuwe bouwverordening vastgesteld en is de oude bouwverordening uit 1968 in zijn geheel ingetrokken. De verordening uit 1968 bevatte een algemeen gebruiksverbod (artikel 352). Dit artikel had moeten blijven bestaan naast de bouwverordening van 1992. Waar en hoe dit precies is fout gegaan, is niet meer te achterhalen. Het is te lang geleden.

De eigenaren van de 2 adressen zijn persoonlijk geïnformeerd door de verantwoordelijk wethouder en ontvangen daarnaast een brief over het collegebesluit. Ook de verzoekers om handhaving ontvangen een brief.

(beeld: Google Streetview)